Xoca Əbdülqâdir Marağalı’ya mənsub bir əlyazmada (XV y.) Çağatay Türkcəsiylə yazdığı bir qəzəli:

Əbdülqâdir İbn Ğeybi Hâfiz Mərâğî (Marağa: 1360 - Hərat: 1435): dâhi bir musiqi quramçısı, şâir və rəssamdı. Musiqi sahəsində Səfiyəddin Urməvi'niŋ ardçısı idi. Gözəl ud çaldığı da söylənər. Birçox yeŋi təsniflər yaratmışdır. 1353 ilində Güney Azərbaycan’ıŋ Marağa şəhrində doğulmuş olan Əbdülqâdir, 1435 ilində Hərat’da tâun xəstəliўindən ölmüşdür. O, bəzən Təbriz'də Şeyx Üveys'iŋ; bəzən Səmərqənd’də Timuür’üŋ; bəzən Təbriz'də Miran Şah və Xəlil Sultan’ıŋ; bəzən də Hərat’da Şahrux’uŋ sarayında bulunar; ilgi və sayğıyla qarşılanar. 

Məqâsid'ül-Əlhân, Câme'ül-Əlhân, Kənz'ül-Əlhân başda olmaq üzərə çoxlu əsəri vardır. O, eyni zamanda Səfiyəddin Urməvi'niŋ yazdığı Ədvar adlı əsəri də çevirib dilgiləmişdir. 

Ey cân-ı cəhân, bəhr-i səfâ, bizni unutma!

V’ey mâh-cəbîn mehr-liqâ bizni unutma!

Haqdan diləyür cân-ü-köŋül ömrün͡g uza:qı

Virdüm budurur sübh-ü-məsâ: bizni unutma!

Ol dəm ki yüzün͡g bersə —şəhâ— hüsn zəkâtı

Gər bolmaya hâzır bu gədâ, bizni unutma!

Ayrılmadı cânum qılıç ilə eşigün͡gden,

Gər çarx-ı fələk qıldı cüdâ, bizni unutma!

Bardur kərəmüŋden bu qədər bizgə təvəqqu’, 

Gər saldı cüdâ bizni qəzâ, bizni unutma!

Biz ömrüŋi çün dilərüz əz-Haq bə-du’âhâ, 

Sən eyş qıl u rûh-fəzâ, bizni unutma! 

Hicrün͡g qıladur hər nəfəsi sinəmi məcrûh, 

Bergil bu cərâhətğə dəvâ, bizni unutma!

***

(Xorasan Âsitan-i Qüds-i Rəzəvi yazmalar sandığı)

© Çeviriyazı: Toğrul Atabay

______________________________

* Azərbaycan sâhəsinə âid olduğu üçün, qəzəliŋ yazımında həm Doğu Türkcəsi, həm də Batı Türkcəsi yazıtörəsi özəllikləri görülür: Ŋ üçün həm kef, həm nun-kef; Ə üçün həm he, həm əlif işlədilmişdir.

______

SÖZLÜK:

bəhr-i səfâ = duruluq dəŋizi

bizni = bizi

mâh-cəbîn = ay alınlı

mehr-liqâ = günəş üzlü

virdüm = zikrim, təkrarladığım söz

budurur = budur

sübh-ü-məsâ = səhər-axşam

ol dəm = o zaman ki

yüzün͡g = [səniŋ] üzüŋ

bersə = versə

şəhâ = ey şah 

hüsn zəkâtı = gözəllik zəkatı, gözəlliўiŋiŋ zəkatını

gər bolmaya hazır = əgər orada olmaya

gədâ = yoxsul, dikənçi

eşigün͡gden (eşigündin) = [səniŋ] astanaŋdan

cüdâ = ayrı

bardur = vardır

bizgə = bizə

təvəqqu’ = gözlənti, bəklənti

qəzâ = qədər

çün dilərüz = dilədiўimiz üçün

əz-Haq = Haq’dan

bə-du’âhâ = dualarla

eyş qıl = əўlən

u = və

rûh-fəzâ = ruh artıran, canlılıq verən (sevgili)

hicrün͡g = [səniŋ] ayrılığıŋ, köçüŋ

qıladur … məcrûh = yaralayar

bergil = vergilən, ver

cərâhətğə = yaraya

dəvâ = dərman