Qurd Damı

Diksindirdim, bağışla hürkütdüm bilərəkdən

Uç get türkəsaya azğın quş!

Yaŋlış damıŋ qırnasına qonmuşsan

Bu damı köpəklər, ovçular sarmış...

Yaŋlış duvarda asılı rəsmiŋ

Bu dam çuğullanmış

Bu dam gözaltında!

Bu dam ovsunlanmış...

Köçəri quş,

Pus! Sus!

Bu damıŋ dörd bir yanı quşadılmış

Pusu: Geri götür sovuŋu! Sovuş!

‘Suçüstü’ yaxalanmadan olay yerində, yanmadan…

Duvarı siçanlar gəmirir

Bağlantı tellərini,

Damarlarımızı, siŋirlərimizi, qulaq ağlarımızı…

Uç-get başımdan, öz eliŋə, uz iqlimiŋə geri köç

Yollan, yolunmadan qanadlarıŋ,

Yuvalan, evcilləşmdən

və bağlanmadan, tutuqlanmadan qara sevdanıŋ qara büўüsünə...

Qurd-quş çürür burada, quduz itlər hürür

Tükənir türümüz, törəmiz, soyumuz, sayımız...

Quş dilindən anlayan quşaqlar qırılmış...

Haydi köçəri quş!

Yuvaŋa dön,

ağardı qaş, yavaş-yavaş başladı ağır qara qış!

- Qış-qış!...

T. Ata

Kadıköy

27 Mayıs '10