Nədim’dən Bir Qəzəl

(Özgün əlyazmasından köçürməlik)

عشقه دوشدی جان و دل مفت جوانان اولدی هب»
صبر و طافت مصرف چاک کریبان اولدی هب

اچمش اولدم سینه‌سن بر کرّه آرام سکون
سینه‌ ده بیلمم نه حالتدر کریزان اولدی هب

خالی کافر زلفی کافر چشمی کافر الامان
سربسر اقلیم حسنک کافرستان اولدی هب

کردنندن سینه‌سندن بوسه‌لر ایتمشدی وعد
جمله‌سندن نیلیم کافر پشیمان اولدی هب

بر نزاکتله آچوب فس کوشه‌سندن پرچمن
شویله کوسترمشکه کیم کوردیسه حیران اولدی هب

شیوۀ رفتاری همشیرکمی اوکرتدی سکا
هر سوزک شیرین زبانم جانمه جان اولدی هب

"سن دیمش‌سنکم کیمک دردیله کریاندر "ندیم
«هب مروّتسز سنک دردکله کریان اولدی هب

***



Eşqə düşdi cān u dil müft-i cəvānān oldı həp
Səbr ü tāqət məsrəf-i çāk-i girîbān oldı həp

Açmış oldım sînəsin bir kərrə ārām-ı sükūn
Sînə də —bilməm nə hālətdir— girîzān oldı həp

Xālı kāfir, zülfü kāfir, çəşmi kāfir, əl-amān
Sər-bə-bər iqlîm-i hüsnüŋ kāfiristān oldı həp

Gərdənindən, sînəsindən būsələr etmişdi və‘d
Cümləsindən —neyləyim— kāfir pəşîmān oldı həp

Bir nəzākətlə açub fəs gūşəsindən pərçəmin
Şöylə göstərmiş ki kim gördiysə heyrān oldı həp

Şîvə-yi rəftārı həmşîriŋ mi öўrətdi saŋa
Hər sözüŋ —şîrin-zəbānım— cānıma cān oldı həp

Sən demişsin kim kimiŋ dərdiylə giryāndır Nədîm
Həp —mürüvvətsiz— səniŋ dərdiŋlə giryān oldı, həp!

Nədîm
(İstanbul: 1681-1730)

___________________________________________________
müft: bələş (dəўməz)
həp: həmişə
cəvānān: gənclər
səbr: dözüm
tāqət: dayanat
çāk: yırtmac
girîbān: yaxa
kərrə: dönə, kəz
ārām: dinc
sükūn: durğunluq, dinclik
sînə: köks, bağır
girîzān: qaçaq
zülf: saç
çəşm: göz
sərbəsər: başdan-başa
gərdən: boyun
būsə: öpüş
fəs: bir tür Osmanlı börkü
gūşə: bucaq
pərçəm (T): saç saçağı
şîvə-yi rəftār: davranacaq, davranışıq (davranışış biçimi)
həmşîr: süddaş (süd qarındaşı: ayrı anadan doğulub bir anadan süd içənlər)
şîrin-zəbān: şirindilli
giryān: ağlar
mürüvvətsiz: ərliksiz.